Overslaan en naar de inhoud gaan

ADCA

Autosomaal dominante cerebellaire ataxie (ADCA) is een groep erfelijke ziekten van vooral de kleine hersenen (cerebellum). De kleine hersenen zijn belangrijk om goed te kunnen bewegen, praten en bepaalde dingen te leren en onthouden.

De oorzaak is een verandering in een gen. Het is niet altijd bekend om welke verandering het bij iemand gaat. 
Als de verandering wel bekend is, krijgt de aandoening de naam SCA (spinocerebellaire ataxie) in plaats van ADCA. Er zijn heel veel typen SCA.

Mensen met ADCA hebben meestal problemen met soepel bewegen en hun evenwicht bewaren (ataxie). Dan kan iemand bijvoorbeeld waggelend lopen, vaak struikelen of vallen. Mensen met ADCA praten vaak onduidelijk. Ook hebben ze vaak problemen met het bewegen van hun ogen en kunnen minder scherp gaan zien. Ook kan iemand moeite hebben met slikken en vaak erg moe zijn.

Behalve de kenmerken die hier boven staan, kan iemand ook nog andere kenmerken hebben. Welke kenmerken dat zijn, kan verschillen tussen de typen ADCA of SCA. 
Iemand kan dan bijvoorbeeld ook dingen hebben zoals:

  • een soort dansbewegingen maken zonder dat iemand dit wil
  • spieren die plotseling schokken
  • heel langzaam bewegen
  • stijve spieren in vooral de benen (spasticiteit)
  • dementie
  • epilepsie
  • een doof gevoel of tintelingen in de armen en benen, zwakke spieren of kramp
  • problemen met slapen

ADCA kan op verschillende leeftijden beginnen. Iemand kan jonger zijn dan 5 jaar, maar ook ouder dan 65 jaar. Vaak begint het als iemand tussen de 30 en 40 jaar oud is. De kenmerken worden erger over de tijd. 

Wanneer het precies begint en hoe het dan verder gaat, hangt voor een deel af van de vorm van ADCA/SCA. En het kan ook verschillen tussen personen met dezelfde vorm van de ziekte. 

Heb je een vraag? erfolijnaterfocentrum.nl (body: Mail%20ons%20uw%20vraag%3B%20binnen%205%20werkdagen%20ontvangt%20u%20een%20antwoord.%20%0AMijn%20vraag%20is%3A%20%0A) (Mail) ons.

ALLES SLUITEN