Hoe vertel ik het mijn partner?

Het is niet altijd makkelijk om je partner te vertellen dat je een erfelijke aanleg voor een ziekte hebt. Als je elkaar nog maar net kent, wil je er waarschijnlijk nog niks over zeggen. Maar wacht er ook niet te lang mee. Het kan zijn dat je partner er via een andere weg achter komt (bijvoorbeeld via een familielid). En voor jou kan het vervelend voelen om ‘een geheim’ te hebben.

Soms is er een aanleiding om er over te beginnen. Bijvoorbeeld als vrienden of familieleden een kind krijgen. Of als jullie praten over kinderen krijgen.

Zie je er tegenop om het te vertellen? Je arts kan je in contact brengen met een maatschappelijk werker of psycholoog van de afdeling klinische genetica. Die kan met je meedenken als je niet goed weet hoe je je partner kunt informeren. Er is een kans dat je partner goed reageert. Het is ook fijn om samen te kunnen praten over de gevolgen, voor jouzelf en/of eventuele kinderen. Ook kan het helpen om uit te leggen dat er soms mogelijkheden zijn om te voorkomen dat een kind de ziekte erft.

Gaat het om een autosomaal recessieve ziekte in de familie? Dan kan je kind de ziekte alleen krijgen als jij en je partner toevallig een afwijking (mutatie) hebben in hetzelfde gen. Dit kan onderzocht worden met een dragerschapstest. Dan weten jullie of jullie kind(eren) kans hebben op de ziekte. Als dat zo zijn, dan zijn er soms mogelijkheden om te voorkomen dat jullie een kind krijgen met de ziekte. Je arts kan je er meer over vertellen.

Heb je een vraag? erfolijnerfocentrum.nl (subject: Vraag, body: Naam%3A%0A%0AMijn%20vraag%20is%3A) (Mail) ons.

Updatedatum: 7 augustus 2024